| Thaayin Madiyil2.m... |
அம்மா...!
மீண்டும் ஒரு பிறவி தருவாயா?
இப்பிறவியில் நான் இழந்ததெல்லாம் அப்போது தருவாயா?
அப்பவும் சரி...
இப்பவும் சரி....
உன் மடியில் தலை வைத்துத் தூங்கும் பாக்கியம் எனக்கு இல்லாமலே போய்விட்டதே தாயே!
உன் வயிற்றில்...
எட்டாவதாய்ப் பிறந்த எனக்கு...
எட்டாமலே போன சராசரி சந்தோஷங்கள்...
கனவுகளில் இன்னும் என்னை வாட்டுதம்மா...!
தூக்கத்தில் உன்னை தினம் தினம் காண்கிறேன்.
"அம்மா"வென்லறியபடி... ஓடி வருகிறேன்.
உன்னைக் காண்பதும்...
ஓடி வருவதும்....
ஒருபோதும் நிறைவேறேப் போவதில்லை என...
தூக்கம் கலைந்தெழுந்து,
விசும்புகிறேன்.
நான் இழந்தவை எத்தனை எத்தனை,
என்று என்... தெய்வம் உனக்குத் தெரியுமே...?
இதற்கு மேல் எழுத, கண்ணீர் வந்து மறைக்கிறது.
தீராத வலி தொடர்கிறது..!
5 comments:
எல்லோர் வாழ்விலும் இழப்புகளை எப்போதாவது சந்தித்தே ஆக வேண்டும் Antony.அதைத் தாங்கிக் கொள்ளும் மனபலத்தைக் கடவுள் தரட்டும்.
இழந்ததை நினைத்துக் கவலைப் படுவதால் பயன் இல்லை அந்தோணி. அன்பான அம்மா கிடைத்ததுக்கு சந்தோஷப் படவேண்டும். மனதைத் தளர விட வேண்டாம் தம்பி. நீ இப்படி எழுதும்போது மனம்கனக்கிறது.
அம்மாவிற்கு ஆழ்ந்த அஞ்சலிகள். மனம் தளர வேண்டாம். எல்லோருக்கு எல்லாம் கிடைப்பதில்லை. வலி மிகுந்த வாழ்க்கையை நீங்கள் சொல்வது போல் பாசிடிவாக எடுத்து வாழ்வது தான் சாதனை.
உங்கள் நினைவோடு இந்த பின்னூட்டமும் சங்கமம்.
பிறப்பும் இறப்பும் நம் கையில் இல்லை.
உங்கள் வலி புரிகிறது.
நானும் தாயை என் 11 வயதில் இழந்தவள்.
மனசைத் தேற்றிக் கொள்ளுங்கள்.
Post a Comment